Η ιστορία του Μινιόν είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της παιδικής μας ηλικίας

Η ιστορία του Μινιόν είναι βγαλμένη μέσα από τα πιο ευφάνταστα χολιγουντιανά σενάρια και μοιάζει να είναι βγαλμένη από κάποιο όνειρο που δημιουργήθηκε σε παιδικό δωμάτιο. Βγάζει λοιπόν νόημα ότι αποτέλεσε αρωγό για να εκπληρωθούν και να διατηρηθούν χιλιάδες ακόμη παιδικά όνειρα. Πολύ απλά, η άνοδος και η πτώση του Μινιόν είναι μια μυθική ιστορία του ελληνικού 20ού αιώνα την οποία αξίζει να γνωρίζετε.

Η απίστευτη ιστορία του ιδρυτή του Μινιόν

Όλα ξεκίνησαν το 1913, όταν σε ένα μικρό χωριό της Ολυμπίας γεννήθηκε ο Ιωάννης Γεωργακάς. Έχοντας καταγωγή από μια πολύ φτωχή οικογένεια, ήρθε στην Αθήνα στα 13 του χωρίς να έχει μαζί του τίποτα άλλο πέρα από τα όνειρά του και τη θέληση για να πετύχει. Κατά τα πρώτα χρόνια της διαμονής του στην πρωτεύουσα έκανε ό,τι δουλειά έβρισκε, από βοηθός στο μπακάλικο του θείου του μέχρι σερβιτόρος στην πλατεία Βάθης και τσιλιαδόρος. Καθώς όμως δεν του αρκούσε αυτή η ζωή, γράφτηκε σε ένα νυχτερινό σχολείο για εμποροϋπαλλήλους και αφού θήτευσε και στο στρατό, εργαζόμενος ως πλασιέ για περίπτερα, συνάντησε ένα ξεχωριστό περίπτερο από τα άλλα το οποίο πουλούσε πολλά μικροαντικείμενα και διέθετε την επιγραφή «Μινιόν» (το οποίο μεταφράζεται ως πολύ μικρός).

Ιδιοκτήτης του περιπτέρου ήταν ο Άγγελος Σεραφειμίδης, ο οποίος είχε μόλις έρθει από την Αμερική και μαζί του είχε διαφορετικές ιδέες σε σχέση με τα Ελληνικά δεδομένα. Ο Γεωργαντάς έπεισε τελικά τον Σεραφειμίδη να συνεργαστούν και ανέπτυξαν πρωτοποριακές μεθόδους για να προσελκύσουν για να προσελκύσουν πελάτες, οι οποίες στέφθηκαν από απόλυτη επιτυχία. Είναι λοιπόν λογικό ότι έφτασαν στο σημείο να ανοίξουν ένα ακόμη περίπτερο και στην πορεία ένα κατάστημα. Όταν μετά τον πόλεμο, το 1944, είχε φτάσει το πλήρωμα του χρόνου να ανοίξουν το Μινιόν στην οδό Πατησίων, ο Σεραφειμίδης αποφάσισε να γυρίσει πίσω στην Αμερική. Αυτό όμως δεν επηρέασε σε καμία περίπτωση τον Γεωργακά, ο οποίος βρήκε την ευκαιρία να βγει μπροστά και να ξετυλίξει το επιχειρηματικό του δαιμόνιο.

Οι πρώτες δυσκολίες και η πορεία προς την καταξίωση

Η ίδια η ύπαρξη του καταστήματος δοκιμάστηκε από πολλούς παράγοντες αλλά παρόλα αυτά άντεξε και συνέχισε το έργο του, παίρνοντας άδεια για εξαγωγή και εισαγωγή προϊόντων και έως το τέλος της δεκαετίας του 1950 είχε αγοράσει ένα δεκαώροφο κτίριο κοντά στην Ομόνοια. Μέσα στη δεκαετία του 1970 το Μινιόν είχε καθιερωθεί στη συνείδηση των Αθηναίων ως το απόλυτο πολυκατάστημα και μάλιστα ήταν το ενδέκατο μεγαλύτερο του είδους του ανά την Ευρώπη, με ετήσιες πωλήσεις ύψους ενός εκατομμυρίου δραχμών.

Μπορεί το Μινιόν να ήταν ένα πολυκατάστημα μέσα στο οποίο μπορούσες να βρεις πραγματικά τα πάντα, αλλά ο λόγος που αγαπήθηκε τόσο ήταν φυσικά ο έκτος όροφος με τα παιχνίδια, με μια απλή επίσκεψη να ήταν το όνειρο κάθε παιδιού. Ειδικά τις περιόδους των εορτών το κλίμα ήταν εορταστικό, με τους πιτσιρικάδες να έχουν τη δυνατότητα να φωτογραφηθούν με τον Άγιο Βασίλη και μάλιστα ο ίδιος ο Γεωργακάς βρισκόταν εκεί, χαρίζοντας σοκολάτες στα ενθουσιασμένα μικρά παιδιά. Ο έκτος όροφος του Μινιόν ήταν ένα εργοστάσιο παιδικών ονείρων.

Οι πρωτοποριακές μέθοδοι του Μινιόν

Το Μινιόν πρωτοπόρησε σε πολλά άλλα στάδια, αφού ήταν το πρώτο ελληνικό κατάστημα που καθιέρωσε τις ετήσιες εκπτώσεις, έθεσε καθορισμένες τιμές και έδωσε ισχύ στη διαφήμιση. Εγκατέστησε κυλιόμενες σκάλες και κλιματισμό, αξιοποίησε ηλεκτρονικούς υπολογιστές και στις εγκαταστάσεις του λειτούργησε και καφετέρια για τον κόσμο που κάνει τα ψώνια του στο κατάστημα. Και ενώ όλα πήγαιναν από το καλό στο καλύτερο, ήταν τα ξημερώματα της 19ης Δεκεμβρίου 1980 όταν ξέσπασε ένα κύμα εμπρησμών και εκρήξεων σε πολυκαταστήματα του κέντρου, ώστε λόγω αυτής της ασύμμετρης απειλής οι δυνάμεις της Πυροσβεστικής δεν κατάφεραν να διασώσουν το κατάστημα που τυλίχθηκε στις φλόγες, χωρίς ποτέ να συλλαμβάνονται οι ένοχοι. Το μόνο που είχε απομείνει ήταν ο σκελετός του κτιρίου και οι ζημιές ήταν ανυπολόγιστες. Τελικά την ευθύνη ανέλαβε με προκήρυξη η οργάνωση «Επαναστατική Οργάνωση Οκτώβρης 80». Εν μέσω πολιτικής θύελλας περί των ευθυνών ανάμεσα στον πρωθυπουργό Γεώργιο Ράλλη και τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Ανδρέα Παπανδρέου, ο Γεωργακάς δεν θέλησε να κηρύξει πτώχευση και αποφάσισε να χτίσει ξανά από την αρχή το Μινιόν.

Η αρχή του τέλους και η παρακαταθήκη

Παρά το γεγονός ότι η ανακατασκευή του Μινιόν έγινε ταχέως, τα πράγματα είχαν αλλάξει, με αποτέλεσμα το 1983 το κατάστημα να περάσει σε κρατικά χέρια αφού έμενε στάσιμο στην αγορά. Ο Γεωργακάς έκανε παρόλα αυτά μια ακόμη προσπάθεια να αναζωογονήσει το Μινιόν, αποκτώντας ξανά τα ηνία το 1991. Ένα χρόνο αργότερα ωστόσο και σε ηλικία 79 πια ετών πουλάει το μερίδιό του και μπήκαμε στην τελευταία περίοδο του καταστήματος, όταν αν και διέθετε το όνομα και ήταν ένα αγαπημένο brand για τους Αθηναίους, δεν σταμάτησε να εμφανίζει προβλήματα, μέχρι να βάλει οριστικά λουκέτο το 1998.

Σήμερα αναμένουμε κάποια στιγμή να ξανανοίξει ένα νέο Μινιόν από τον όμιλο Folli Follie, αν και η κρίση έχει αναστείλει προσωρινά αυτές τις διαδικασίες. Το σίγουρο είναι πως για όσους ζήσαμε την λειτουργία του Μινιόν, το κατάστημα είναι πολλά περισσότερα από μια ακόμη έκφανση της νοσταλγίας για παρελθοντικές δεκαετίες. Είναι το σύμβολο μιας εποχής αθωότητας κατά την οποία τα όνειρα μπορούσαν να πραγματοποιηθούν και ο έκτος όροφος του Μινιόν συνέβαλλε τα μέγιστα σε αυτή την εκπλήρωσή τους.

Η συντακτική ομάδα του VintageToys.gr